به نام خداوند
همه به سوی او برمیگرديم
خدا را بی نهايت سپاس میگويم که مرا به راهی که دوست داشت هدایتم کرد و هرچه دارم از او دارم]،[ همسری خداشناس و فهيم و فرزندانی که هر يک رايحه های عطرانگيز از اصالتها از وجودشان برمیخيزد و اميد بسيار و طمع از خداوند دارم که از هدايتشان بینصيبم نفرمايد.
خدا را سپاس و شکر میگويم که در وجودم توانی قرارداد که بتوانم تا به آخر خدمت به درگاهش کنم و آنچه را که انجام میدهم همراه با عشقی باشد که وجودم را مالامال کرده است که بیترديد از خواست و مرحمت او و چشمه رحمت بی نهايت اوسرچشمه میگيرد.
خدا را شکر میگويم که عشق به زندگی را در وجودم شعله ور ساخته و در عين حال آرزو و تمنای ديدار او را هميشگی و با وجودم عجين کرده است، دو نيرويي که مکمل و لازم و ملزوم يکديگر در زندگی انسانها است و خداوند به بندگانی که دوست دارد عطا میفرمايند.
پس از خود جز آرزوی سعادت، سلامت و عاقبت خير برای خانواده عزيز و بسيار پرفروغ و دوستداشتنی ام ندارم. تصور میکنم از خودم از مال دنيا آنقدر باقی میگذارم که انشاالله بتواند هرکه مدعی طلب از من است تامين کند. همسر عزيز و رضا و حامد و فرزاد گُلم بهرطريق که میدانند عمل کنند. کاری در زندگيم جز کار خير نکردهام و آنرا نعمت و برکتی از سوی خداوند میدانم که به من ارزانی داشت و حاصل دعای خير پدر و مادر فراموشن شدنیام میدانم. تصور نمیکنم که به کسی بدی کردهباشم] ،[ يعنی که به خدا قسم هيچگاه قصد و نيت آن را نداشتهام و اگر موردی باشد که ندانسته عمل کردهام ]،[ آرزوی بخشش دارم.
خداحافظ- باقرآيتالهزاده شيرازی
20/8/1379 تهران
برابر سيزدهم شعبان 1421 هجری